Hej! Prawdopodobnie będę ostatnią włosomaniaczką, która wypowiada się na temat tego szamponu, ale lepiej późno niż wcale. Produkt, z którym dziś do Was przychodzę to rzecz nie byle jaka, a Qltowy KOSMETYK 2018, więc coś jest na rzeczy, nie powiecie, że nie. Czy zaprzyjaźniłam się z szamponem peelingującym od Anwen, czy też więcej już do niego nie wrócę? Zapraszam do czytania.
Ciężko uwierzyć, że mamy kolejny wtorek. Nie oznacza to nic innego, jak kolejną recenzję kosmetyczną, choć nie ukrywam, że ze względu na początek miesiąca, powinnam zaprezentować coś bardziej ambitnego (nie wiem, aktualizację or sth). Tak się akuratnie złożyło, iż wykończyłam kolejny płyn micelarny, więc czas na ostre słowa dla marki Yves Rocher. Żartuję. To znaczy… Nie wiem.
Zapowiadałam tę recenzję już kilka dni temu, aczkolwiek do czasu pełnego rozwiania moich obaw dotyczących „aliena” na brodzie, postanowiłam dać sobie trochę czasu na regenerację i nie męczyć się sesjami produktowymi i analizą kosmetyków, które zużyłam. Dziś czuję się lepiej i odnoszę wrażenie, że opisywany przeze mnie kosmetyk nie doczekał się na blogu właściwej recenzji. A powinien. Dlaczego piszę „właściwej”? A dlatego, że o masce miałam przyjemność pisać już wcześniej ;>
Olejek, o którym dziś napisze, przewijał się w moich podsumowaniach pielęgnacji włosów nieprzerwanie co miesiąc od końca 2017 roku. Po raz pierwszy miałam okazje dowiedzieć się o tym produkcie w artykule INTOTHEGLOSS, którego przeczytanie uważam zresztą za początek mojej „swiadomej-swiadomej” pielęgnacji.
O produktach Joico wspominałam latem. Dlaczego musieliście czekać aż taki szmat czasu na recenzję? Po pierwsze, zarówno szampon jak i odżywka (choć szampon zdecydowanie bardziej) były bardzo, podkreślam BARDZO wydajne. Po drugie – wiecie, brak weny. Jednak zarówno wydajność jak i brak natchnienia nie zmieniły moich uczuć do tych produktów (jakkolwiek to brzmi).
